Penyata Kedudukan Kewangan (Definisi)

Penyata kedudukan kewangan juga dikenali sebagai kunci kira-kira. Aset, liabiliti dan ekuiti organisasi pada tarikh laporan disenaraikan dalam penyata. Akibatnya, ia menawarkan gambaran keadaan kewangan syarikat pada tarikh tertentu. Ia adalah salah satu penyata kewangan dan lazimnya dibentangkan bersama penyata pendapatan dan penyata aliran tunai.

Penyata kedudukan kewangan diformatkan seperti persamaan perakaunan (aset = liabiliti + ekuiti pemegang saham). Oleh itu, aset sentiasa disenaraikan dahulu.

Apabila pelabur atau pemiutang mengkaji akaun kewangan, bahagian aset penyata kedudukan kewangan memudahkan mereka untuk memastikan sumber yang telah dilaburkan oleh syarikat dan sejauh mana mereka menggunakannya. Ia membantu pelabur untuk memeriksa nisbah seperti nisbah semasa, yang menunjukkan sama ada aset jangka pendek mencukupi untuk memenuhi liabiliti jangka pendek. Aset boleh dibahagikan kepada kumpulan berikut:

Aset semasa: Tunai atau setara tunai yang dijangka akan ditukar kepada tunai dalam tempoh yang singkat membentuk aset semasa. Ini terdiri daripada tunai, penghutang, inventori, kos prabayar dan yuran affiliate.

Aset bukan semasa: Ini ialah aset jangka panjang syarikat dan pelaburan jangka panjang kerana ia tidak boleh ditukar dengan cepat menjadi tunai. Peralatan, hartanah, pelaburan dalam perniagaan lain, hutang jangka panjang belum terima, dan sebagainya adalah beberapa contoh.

Aset tidak ketara: Aset jenis ini tidak mempunyai kehadiran atau bahan fizikal dan, akibatnya, amat sukar untuk dinilai. Paten, hak cipta, muhibah, francais, tanda dagangan, nama dagangan, dsb., ialah beberapa contoh kategori biasa aset tidak ketara.

Ini dijelaskan sebagai hutang kewangan dan komitmen yang dibuat oleh firma semasa menjalankan perniagaan. Ini boleh dipecahkan lagi kepada kumpulan berikut:

Liabiliti semasa: Obligasi yang mesti dibayar dalam tempoh yang singkat dirujuk sebagai obligasi semasa. Akaun belum bayar, perbelanjaan terakru, bahagian semasa hutang jangka panjang, pendapatan belum diperoleh, dan sebagainya, adalah beberapa contoh.

Liabiliti bukan semasa: Ini biasanya hutang jangka panjang syarikat. Ini termasuk komitmen untuk pajakan jangka panjang, pinjaman, gadai janji, pendapatan tertunda dan nota yang perlu dibayar.

Hutang pemilik: Syarikat mungkin sering mendapati dirinya dalam senario di mana kemudahan kredit jangka panjang diperlukan tetapi tidak lagi tersedia kerana bank mungkin tidak lagi memberi pinjaman pada kadar yang kompetitif. Akibatnya, perniagaan dapat meminjam wang daripada pemilik pada kadar faedah yang telah ditetapkan.

Formula mudah ini menunjukkan bahawa ekuiti pemegang saham bersamaan dengan nilai baki aset tolak liabiliti. Gabungan modal yang disumbangkan (saham biasa + saham keutamaan – saham perbendaharaan) dan pendapatan tertahan (pendapatan bersih + pendapatan komprehensif lain – dividen dibayar) juga boleh digunakan untuk mengira ekuiti secara langsung.

Pelabur, pemiutang atau mana-mana pihak berkepentingan lain boleh menggunakan penyata kedudukan wang dalam mana-mana cara berikut:

1. Ia menunjukkan keadaan kewangan syarikat pada masa tertentu. Pelbagai arah aliran dan cerapan yang boleh berguna untuk ramalan boleh ditemui apabila tempoh sebelumnya dikumpulkan dan dianalisis.
2. Ia menunjukkan betapa besarnya sebuah syarikat dimanfaatkan. Syarikat itu berjalan pada tahap peminjaman yang berbahaya jika jumlah hutang melebihi ekuiti. Dalam keadaan ekonomi yang mencabar, leverage kewangan boleh meningkatkan kerugian syarikat dengan sangat besar.
3. Pelabur mungkin berminat untuk mengetahui kedudukan tunai syarikat dan sama ada ia mencukupi untuk pembayaran dividen.
4. Pelbagai analisis nisbah kewangan boleh digunakan untuk menentukan potensi isu yang mungkin dialami oleh firma. Pelabur mungkin memilih pusing ganti inventori, yang menunjukkan bahawa terdapat banyak inventori tambahan. Nisbah pusing ganti aset tetap ialah satu lagi metrik yang berguna kerana ia menunjukkan keberkesanan syarikat menggunakan aset tetapnya.

Kami memperhatikan bagaimana penyata kedudukan kewangan menggambarkan kedudukan kewangan syarikat pada tarikh tertentu. Walau bagaimanapun, walaupun terdapat banyak kelebihan yang diberikan kepada pemegang kepentingan syarikat yang berbeza, ia mempunyai beberapa kelemahan, yang disenaraikan di bawah:

1. Memandangkan andaian going-concern digunakan untuk menyusun penyata ini, nilai boleh direalisasi mahupun nilai gantian aset tidak diwakili.
2. Pertimbangan pihak pengurusan dan pelbagai dasar perakaunan yang mereka gunakan mempunyai kesan yang ketara ke atas penilaian aset.
3. Ia hanya mengambil kira elemen kewangan dan mengabaikan aspek bukan kewangan yang mempunyai kesan besar ke atas prestasi operasi dan kesihatan kewangan perusahaan.
4. Ia memaparkan kos sejarah tetapi tidak termasuk nilai semasa perniagaan.

Penyata kedudukan kewangan sentiasa seimbang. Aset mesti sentiasa sama dengan jumlah liabiliti ditambah ekuiti pemegang saham, sama seperti dalam pengiraan perakaunan (aset = liabiliti + ekuiti pemegang saham). Apabila anda menganggap bahawa terdapat hanya tiga cara untuk perniagaan memperoleh aset baharu, ini masuk akal.

Ia boleh menggunakan aset sedia ada atau wang tunai untuk membeli aset baru. Ia juga boleh meminjam wang (seperti mendapatkan pinjaman untuk membeli jentera). Pilihan terakhir ialah menggunakan wang pemilik (menjual saham untuk mengumpul wang untuk pengembangan). Ketiga-tiga acara perniagaan ini mematuhi sistem perakaunan catatan dua kali dan persamaan perakaunan, di mana kedua-dua belah persamaan adalah seimbang secara konsisten.

(sumber: investing.com)

Ilustrasi di atas terdiri daripada dua senarai: senarai aset syarikat, yang kesemuanya adalah miliknya. Senarai lain ialah pelbagai sumber kewangan yang digunakan untuk membayar pengambilalihan ini dalam bentuk liabiliti atau ekuiti pemegang saham.

Akibatnya, ia adalah penyata yang memperincikan jenis, saiz dan jumlah aset, liabiliti dan modal saham syarikat. Sebagai alternatif, penyata kedudukan kewangan menggambarkan keadaan kewangan pada tarikh tertentu. Penyata kedudukan kewangan memperincikan bagaimana dana telah disediakan untuk perniagaan syarikat dan cara ia digunakan di sana.